Prioriteiten? Heb ik niet!

Iedere keer dat er weer nieuwe colleges van Burgemeester & Wethouders worden gepresenteerd, komt de herinnering naar boven dat ik ooit gepolst werd voor die functie in de gemeente Groningen. Ik had toen een ‘sollicitatiegesprek’ met de beroemde Groningse wethouder Ypke Gietema over wat mijn prioriteiten waren.

Deze Ypke Gietema was een fenomeen in Groningen en ik verheugde me de man te leren kennen. Na een eerder gesprek met Max van de Berg, had ik bijna al zin in de functie: ‘Wethouder, wie had dat ooit gedacht?’ Maar wat een bijzonder gesprek werd het met Ypke! Het gesprek vond plaats op een, voor mensen die hem gekend hebben, voorspelbare plek: het terras voor Grand Café Overstag aan het Zuiderdiep ‘in de stad’ (Groningen, voor de niet stadjers). Ypke, gezeten achter een vaasje bier met een sjekkie in de vingers startte onmiddellijk met de kern van onze ontmoeting: ‘Dus jij wilt wethouder worden? Vertel me maar eens wat zijn jouw 3 speerpunten?’ ‘Oeps, speerpunten? Ik heb geen speerpunten ik werk vanuit een visie op de wereld en zou graag alle onderwerpen c.q. gebeurtenissen willen behandelen aan de hand van deze visie’, was mijn antwoord.

Nou dat beviel Ypke totaal niet en ik voelde me heel diep wegzinken op de mogelijke kandidatenlijst, overigens zonder dat ik het erg vond. Ik vervolgde vol overtuiging: ‘Als je wereldvrede wilt moet je in jezelf, in je straat, in je buurt, in je dorp of stad werken aan innerlijke en onderlinge vrede.’ Dat doe je door met hoofd en hart verbonden te werken vanuit hetgeen ik van mijn vader heb geleerd en wat heb gemoderniseerd in: alles wat je hebt, gun dat ook een ander en als je de kans krijgt regel het dan ook voor hem of haar (de goede lezer herkend: wat gij niet wilt … ). Ypke bestelde nog een vaasje en keek mij meewarig aan. Het gesprek was binnen 10 minuten voorbij en wethouder ben ik niet geworden. Wilde ik zelf niet meer? Of is het stadsbestuur niet mijn plek?

Hoe dan ook ik ben doorgegaan met deze visie en heb sindsdien projecten gestart voor mijn dorp, regio, de stad en vele organisaties via Pentascope. Met hoofd en hart verbonden (innerlijke vrede) werk ik inmiddels aan ‘buurt/dorps-vrede’ met netwerk Den Andel, met de gebiedscoöperatie Het Hogeland en Vakland aan de ‘regio-vrede’, met Pentascope aan organisatie vrede. Vrede een groot woord in deze tijd, maar toch, zie eerdere blogs van mijn hand: we willen het (bijna) allemaal. Dus op micro-, meso- en macroniveau: probeer ik het zelf te doen (weer zo’n tegeltjeswijsheid: ‘If it is to be, it is up to me.’).

Inmiddels zijn we jaren verder en ben ik in de Corona-tijd lid geweest van het Break Out Team van o.a. Jan Rotmans. Ik ging daarin met, je raadt het nooit, 3 speerpunten:

1. Ontwikkeling (onderwijs) leren leren en leren leven kosteloos voor iedereen:

Hier zijn we in ons gebied al mee begonnen: https://vaklandhethogeland.nl: Het stimuleren en faciliteren van een Leven Lang Ontwikkelen met de regio als klaslokaal.

2. Onvoorwaardelijk basisinkomen

Direct in te voeren door een negatieve inkomstenbelastingaanslag van € 1.500 per maand voor alle volwassenen. Hiermee lossen we in een klap 60% van de armoede op. De voordelen wegen mijns inziens ruimschoots op tegen de nadelen (die zijn er uiteraard ook).

3. Echte prijzen

Toerekening maatschappelijke kostenbaten in elk product, waarbij de kosten voor de schade aan het milieu zeker meetellen. Slechte producten worden duurder, goede (relatief) goedkoper. We weten allemaal dat ‘slecht’ en goedkoop voedsel ten koste gaat van de gezondheid van mensen.

Nou ja 3 speerpunten, het waren er nog een paar meer maar dat noem ik liever de pijlers van deze speerpunten:

• Zorg voor elkaar: solidariteit is de basis van een ontwikkelde samenleving (wat gij niet wilt dat u geschiedt… weer).

• Natuur en milieu niet aantasten en waar kan versterken inclusief energie transitie en blue economy (circulair plus)

• Versterken en verbreden van alle initiatieven van onderop door vorm te geven aan de ‘derde’ kamer: de democratie van de duurzame doeners…waar alle conceptwetten worden getoetst op duurzaamheid en initiatieven kunnen worden genomen om de wereld duurzamer te maken. Zie het artikel over de taakdemocratie.

Tjonge, het lijkt wel een partij programma en eh… als Ypke nog onder ons was zou ik, onder het genot van een vaasje bier, hier nog graag verder met hem over spreken.