Last Updated on april 18, 2023 by Rocket Digital
Terug van een heerlijke vakantie begon ik met hernieuwde energie aan het werk. We hadden een mooie reis gemaakt en mijn systeem was geheel ‘gereset’. Het leek er soms bijna op of ook mijn werkgeheugen was gewist. Want de eerste 2 weken liep ik tegen allerlei agendafoutjes aan: dubbele afspraken of verscheen ik op verkeerde plekken (kennelijk was ik aan vakantie toen ik de afspraken voor mijn vakantie maakte). Hoe dan ook ik begon met mijn activiteiten die je mijn werk zou kunnen noemen. Afspraken met leuke nieuwe mensen, tussengesprekken in een leergang, voorbereidingen voor een meerdaagse training in het najaar, Summerschool Pentascope, nadenken over onze koers, en de organisatie van het tweede Kennisfestival in Groningen over innovatie in organiseren. Met voor het eerst in de ochtend het Voorkennisfestival voor jongeren. Gaaf!
(On)zin van organisatieverandering
Een van de dingen die er moest gebeuren was: stimuleren van de kaartverkoop voor het festival want dat is de (economische) kurk waar dit festival op drijft. Dus ik ging eens kijken wie er de vorige keer waren en besloot hen via mail te vragen of ze deze keer ook weer zouden willen komen. Vele mensen bleken nog op vakantie (afwezigheidsmail), anderen reageerden ‘ja we komen weer’ en één bijzondere reactie raakte me. Iemand zei: “Ik kom niet weer, ik ben wel klaar met ex-profvoetballers, zelfbenoemde goeroes en workshops die tot doel hebben organisaties te veranderen. We hebben hier zo lang ik hier werk 5 keer een organisatieverandering meegemaakt en ik doe nog steeds hetzelfde werk. Ik draag dus niet meer bij aan het vullen van de zakken van deze mooipraters en de organisatoren van zo’n festival”.
Onmiddellijk dacht ik: dat snap ik en hoor ik vaker bij koffieapparaten en in wandelgangen en soms zelfs in MT’s. Bovendien, ik denk dat zelf ook wel eens dat wil zeggen dat stuk over de (on)zin van organisatieverandering. Mijn antwoord werd: “Dank je voor je reactie. Ik werk al jaren als adviseur op dit terrein en voel met je mee: wat is de heilige graal van organisatieverandering? Ik zoek deze bij de essentie van werk: waarom doe je mee of niet? Maar de zoektocht gaat door. Anderen en hun verhalen helpen mij daarbij. Dit is een van de redenen dat ik het festival mede-organiseer. Kortom, jouw zienswijze begrijp ik en denk er ook nog mooi verhaal voor het Kennisfestival eigenlijk….”
Scenario van de hoop
En daarna dacht en voelde ik er verder over na, zoals wel vaker. Waarom ga ik door met dit werk? Waarom bestaat Pentascope nog na 30 jaar? Als mijn/onze missie is ‘organisaties mensgericht maken’ en iedereen zou dit willen, waarom is dat nog niet zo? Toen dacht ik tja, daar schreef ik jaren geleden het ‘scenario van de hoop’ toch voor? Strekking daarvan: er is een scenario van de horror en een scenario van de hoop, welke wil je voeden? Ik koos al jaren geleden voor hoop en stelde mij als doel om met hoofd en hart verbonden te werken. Innerlijke vrede te ervaren. Mede daarom hebben we met Pentascope in 2014 het ‘belachelijke’ doel Wereldvrede in 2025 bedacht.
Wereldvrede te bereiken door innerlijke vrede (doen wat je kunt, wilt en moet doen), innerlijke vrede van mensen (micro) leidt tot organisatie vrede (meso) en vredige organisaties leiden tot wereldvrede. Naïef? Misschien wel, maar ik werk liever aan dit droomscenario dat gaat over de bedoeling dan aan een scenario dat leidt tot nog meer verspilling, milieuschade en niet in de laatste plaats nog meer menselijk leed (burn-out ‘politiek’ machtsmisbruik etc.).
Organisatie innovatie leidt tot wereldvrede
Levende organisaties veranderen als het goed is continu. Slim en prettig veranderen volgt bepaalde patronen en vraagt aandacht en liefde. Bij Pentascope hebben we daar ons werk van gemaakt. Ook op het Kennisfestival in Groningen vertellen we er graag over. Je treft ons voor op het terrein in de Amerikaanse bus.
De hele dag kan je je die dag laten inspireren over deze manier van kijken. Want ja dat blijft het toch: de ene waarheid ‘organisatie innovatie is onzin’ blijft bestaan naast ‘onze’ waarheid ‘organisatie innovatie leidt tot wereldvrede’. Ik blijf gaan voor de hoop en blijf inspiratie tanken onder andere op 26 september in Groningen. Kom je ook? Ik ga graag met je in gesprek over dit boeiende onderwerp of we drinken een biertje samen. We willen vooral ook een leuke festival dag met mooi weer, lekker eten en drinken en gave muziek (zo blij dat bijvoorbeeld Wandering Fire er weer is en wat dacht je van Swinder!)
Boek over wereldvrede
Ondertussen bereikte mij het bericht dat het boek dat Erica Pierik over mij heeft geschreven binnenkort in de boekhandel ligt. De titel is
Een boek over Wereldvrede.
Erica neemt je in deze mooi geschreven en spannende roman niet alleen mee in mijn ideeën over wereldvrede, maar ze geeft er ook een heel persoonlijke invulling aan. Ik kom er in mijn volgende nieuwsbrief zeker nog op terug.