Liefdevol werken

Last Updated on mei 22, 2020 by Léon Polman

[vc_row content_alignment=”text-center” content_two_alignment=”text-left” module_animation=”” title=”Henk Pieter Bouma” subtitle=”” main_content=”” read_more=”box” more_show=”permanent” readmore_style=”read-more-1″ readmore_text=”More info” icon_type=”custom” select_icon=”dfd_icons” ic_dfd_icons=”dfd-socicon-paper” main_style=”style-2″ main_layout=”layout-2″ link=”url:https%3A%2F%2Fwww.pentascope.nl%2Fhenk-pieter-bouma|||” undefined=”” icon_image_id=”21653″ icon_size=”60″ border_radius=”30″ title_font_options=”tag:div” icon_bg_size=”60″ hover_border_radius=”60″ background_color=”#ffffff” hover_background_color=”#ffffff” content_only_hover=”” extra_features_elements_heading=”” tutorials=”” readmore_show=”” icon_number=”” icon_number_text=”” number_color=”” number_bg_color=”” icon_text=”” icon_color=”” text_icon_font_options=”” text_icon_use_google_fonts=”” text_icon_custom_fonts=”” border_color=”” hover_border_color=”” border_width=”” title_t_heading=”” use_google_fonts=”” custom_fonts=”” subtitle_t_heading=”” subtitle_font_options=”tag:div” content_t_heading=”” font_options=”” title_responsive=””][vc_column width=”3/6″][dfd_info_box title=”Luc Pieters” subtitle=”” main_content=”” read_more=”box” icon_type=”custom” main_style=”style-2″ main_layout=”layout-2″ link=”url:https%3A%2F%2Fwww.pentascope.nl%2Fwie-zijn-wij%2Fluc-pieters%2F|||” undefined=”” icon_image_id=”21643″ icon_size=”60″ border_radius=”30″ title_font_options=”tag:div” icon_bg_size=”60″ hover_border_radius=”60″ background_color=”#ffffff” hover_background_color=”#ffffff” tutorials=””][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”20″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][vc_column_text]Ik werk inmiddels zo’n 35 jaar. Dat is meer dan de helft van mijn leven. Ik ben nu bijna 60 en heb nog een aantal mooie jaren voor de boeg. De laatste tijd ben ik steeds kritischer geworden op het werk dat ik doe. Doe ik het voor het geld (mijn verdienmodel). Of wil ik zinvol bijdragen al krijg ik er niet voor betaald (mijn dienmodel). De belangrijkste vraag die ik tegenwoordig aan mijzelf stel is: kan ik mijn werk met liefde doen? En wat houdt dat vervolgens dan in, voor mezelf en voor anderen? Hoe geef ik invulling aan mijn werkzaamheden en de keuzes die ik maak in de samenwerking met anderen?

Nu ben ik een gezegend mens. Ik kan (meestal) mijn eigen werk  bepalen. Daarbij heb ik veel invloed over hoe en met wie ik samen werk. Niet iedereen heeft die mogelijkheid. Of toch wel?

Hoe liefdeloos kan het zijn?

Als ik lees over medewerkers tevredenheid en dan verkeren veel mensen niet in dezelfde gezegende omstandigheden als ik. Uit onderzoek blijkt dat 20% van de werknemers hun gelukbeleving een 6 of lager geeft (bron: www.skillstown/hoe-tevreden-zijn-medewerkers-nou-echt). Klachten van burn-out nemen nog steeds elk jaar toe, zo’n 1 miljoen van de werkende bevolking. Kosten: ruim € 2,8 miljard aan stressverzuim (bron: www.nu.nl/werk/6010133/kosten-van-verzuim-door-werkstress-stijgen-naar-28-miljard-euro.html). Er gaat dus nog van alles niet goed in de manier waarop we met elkaar aan het werk zijn. Organiseren is mensenwerk en toch creëren we met elkaar organisaties waar heel veel mensen ongelukkig zijn met hun werk. Wat is hier aan de hand? Waarom werken we hard, in plaats van met ons hart en met liefde? Of is dit een onrealistisch verlangen?

Kan het anders?

Hoe creëren we een werkomgeving waarin we goed voor onszelf en elkaar zorgen? Brigitta Derksen van CentroMio beschrijft het mooi in de training ‘ik-groepsbewustzijn’ (zie voor meer informatie www.centromio.nl/aanbod-trainingen):

“Mensen functioneren het beste in een liefdevolle omgeving. Die omgeving kan je jezelf en anderen bieden. En weet dat dit kan betekenen dat je grenzen stelt aan jezelf, maar ook aan anderen. Het kan betekenen dat je jezelf en anderen op iets aanspreekt. Het vraagt om weten wat je belangrijk vindt en daarvoor gaan staan. Ook al gaat dat soms tegen de stroom in”.

Durf te vragen

Als het erop aankomt en ik in een werkomgeving voel dat de liefde voor en in het werk in het geding komt, moedig ik mezelf en anderen aan zichzelf de volgende vragen te stellen:

  • Wie ben ik in mijn werk en word ik daar gelukkig(er) van?
  • Wat versta ik onder liefdevol werken?
  • Welke voorbeelden zie ik daar van?
  • Voor wie doet het er toe wat ik doe?
  • En als het er niet toe doet, waarom doe ik het dan?
  • Wat nu als de liefde voor en in mijn werk ontbreekt?
  • Wat kan ik doen en wat heb ik nodig om daar zelf het verschil in te maken?

Met de laatste vraag neem je zelf de verantwoordelijkheid voor jouw (werk)situatie. Door deze vragen te stellen, geef je mensen aandacht en versterk je (zelf)vertrouwen. Want mensen met (zelf)vertrouwen durven het eigenaarschap te pakken voor een werkomgeving die hen gelukkig maakt.

Als ik nu terugkijk op de afgelopen drie jaar – sinds die tijd ben ik bewust bezig met liefdevoller werken – en hoe deze vragen mij daarin geholpen hebben, dan zie ik het volgende: ja, ik ben een stuk gelukkiger in mijn werk geworden. Vooral door selectiever te zijn in de opdrachten die ik doe en met wie ik die doe. Liefdevoller werken betekent voor mij ook met meer bewuste aandacht voor mijzelf en anderen samen te werken. Door duidelijk te zijn en het ‘echte’ gesprek aan te gaan als dat aan de orde is. En door steeds alert te zijn op wie op welke manier betrokken is of kan worden. Omdat het er voor hen toe doet wat we doen. Zo heb ik bij een opdracht voor een grote gemeente de verbinding gezocht met alle betrokkenen, en niet alleen het voorgestelde projectteam en hun directe omgeving.  Zo konden veel meer mensen aansluiten bij wat voor hen belangrijk is.

Wat ik nog steeds een confronterende vraag vind: ‘Wat nu als de liefde ontbreekt?’ Ben ik dan bereid de consequenties daarvan onder ogen te zien en te nemen? Heb ik het lef om het gesprek hierover aan te gaan in plaats van ervoor weg te lopen? En geeft de omgeving of de opdrachtgever daar ruimte voor? Juist dan gaat het er om vast te houden aan wat voor mij belangrijk is. Het lukt me nog niet altijd, maar ik heb wel gemerkt dat het helpt om daar goed bij stil te staan. En de vraag te stellen: is mijn liefde, voor mezelf en anderen, groot genoeg om aan te gaan wat nodig is om in liefde te kunnen werken en leven?

Ik ben benieuwd naar je reactie op deze blog. Die kun je hieronder achterlaten.[/vc_column_text][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”40″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/6″][dfd_single_image image=”23669″ tutorials=””][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/6″][/vc_column][/vc_row]

Deel op LinkedIn

LinkedIn

4 reacties

  1. Tja Luc, ik heb je ontwikkeling meegemaakt en ik vind het mooi dat je het hebt getransformeerd naar wat je nu doet en (vooral) hoe je er nu in staat!!

  2. Dank je wel Michel. Fijn dat je daar ook deelgenoot van bent geworden en nog steeds bent! Zo brengen we elkaar verder met liefdevol werken en leven!

  3. Beste Luc,
    Omdat je het jouw zoektocht noemt, zou ik je in deze zoektocht willen adviseren (misschien heb je het al lang gedaan) de boeken van Piet Weisfelt te lezen (werken met liefdesenergie). Liefde is elkaar aanraken op de grens. Dat is wat jij doet, zo lees ik.
    Ook interessant zijn de boeken van George Kohlrieser over Secure Base Leiderschap. Jakob van Wielink draagt dit idee uit in zijn School voor Transitie.
    Betto van der Deijl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer inspiratie