Last Updated on oktober 13, 2019 by Léon Polman
[vc_row content_alignment=”text-center” content_two_alignment=”text-left” module_animation=”” title=”Henk Pieter Bouma” subtitle=”” main_content=”” read_more=”box” more_show=”permanent” readmore_style=”read-more-1″ readmore_text=”More info” icon_type=”custom” select_icon=”dfd_icons” ic_dfd_icons=”dfd-socicon-paper” main_style=”style-2″ main_layout=”layout-2″ link=”url:https%3A%2F%2Fwww.pentascope.nl%2Fhenk-pieter-bouma|||” undefined=”” icon_image_id=”21653″ icon_size=”60″ border_radius=”30″ title_font_options=”tag:div” icon_bg_size=”60″ hover_border_radius=”60″ background_color=”#ffffff” hover_background_color=”#ffffff” content_only_hover=”” extra_features_elements_heading=”” tutorials=”” readmore_show=”” icon_number=”” icon_number_text=”” number_color=”” number_bg_color=”” icon_text=”” icon_color=”” text_icon_font_options=”” text_icon_use_google_fonts=”” text_icon_custom_fonts=”” border_color=”” hover_border_color=”” border_width=”” title_t_heading=”” use_google_fonts=”” custom_fonts=”” subtitle_t_heading=”” subtitle_font_options=”tag:div” content_t_heading=”” font_options=”” title_responsive=””][vc_column width=”3/6″][dfd_info_box title=”Joos Jacobs” subtitle=”” main_content=”” read_more=”box” icon_type=”custom” main_style=”style-2″ main_layout=”layout-2″ link=”url:https%3A%2F%2Fwww.pentascope.nl%2Fjoos-jacobs|||” undefined=”” icon_image_id=”21636″ icon_size=”60″ border_radius=”30″ title_font_options=”tag:div” icon_bg_size=”60″ hover_border_radius=”60″ background_color=”#ffffff” hover_background_color=”#ffffff”][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”20″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][vc_column_text]Zoals ieder jaar starten we na de zomer met alle medewerkers van Pentascope met de Summerschool. Ik ben erg gehecht aan deze gezamenlijke start. We leren en ontwikkelen samen en we hebben een hoop lol. Vast onderdeel is het kampvuur met verhalen en tot dit jaar speelden we altijd wel een keer ‘Weerwolven’. Dit jaar was er een nieuwe collega, Ruud, en hij introduceerde een nieuw spel: Klondike. Het spel is een onderdeel van een dag vol met games die gebaseerd zijn op de Spiral Dynamics. Ik ga niet uitleggen wat Spiral Dynamics is, als je er meer over wilt weten dat kun je dat hier vinden.[/vc_column_text][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”40″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/6″][dfd_single_image image=”23198″][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”10″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][dfd_single_image image=”23197″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”3/6″][vc_column_text]Klondike is het spel dat in het oranje waardenpatroon gespeeld wordt. Het waardenpatroon waarin succes een keuze is, mensen samenwerken als het geheel meer is dan de som der delen en winnen belangrijk is. Eigenlijk veel van waar we bij Pentascope niet zo van willen zijn. Wij identificeren onszelf liever met de waardenpatronen die hier op volgen: Groen (de wereldverbeteraar die met iedereen het beste voor heeft en Geel, de synergie, waarin alles met alles verbonden is.
Winner takes all
Vooraf aan het spel vroeg Ruud ons allemaal of we bereid waren aan het eind van het spel €10,- over te maken aan de winnaar, met die restrictie dat de winnaar de winst niet mocht spenderen aan de mensen die aan het spel meededen en ook niet aan Pentascope. Iedereen zei ja.
Het schijnt niet altijd zo te zijn maar wij, inclusief ikzelf, zeiden allemaal ja. Mijn overweging was dat ik spelletjes bijna altijd leuk vind en tien euro een te overzien ‘risico’.
Het spel
In het kort komt het spel erop neer dat er een speelveld is waarin goudaders verborgen zijn, je leent geld bij de banken (rol van twee collega’s) tegen individueel te onderhandelen tarieven, koopt instrumenten (houweel, tractor enz.) om goud te delven (hoe duurder hoe meer profijt als er echt een goudader is) en probeert op slinkse wijze vergunningen te bemachtigen voor een plek op het speelveld waarop je de instrumenten in kunt zetten om goud te delven. Het spel wordt gespeeld in vijf rondes waarin de prijzen voor materieel en de tarieven voor het gedolven goud onvoorspelbaar fluctueren. Tijdens het spel haakten een paar mensen af, een paar mensen werden bloedfanatiek en anderen speelden het spel mee zo goed en zo kwaad als het ging. Er werden vergunningen gestolen, de bank werd opgelicht en er werden bondjes gesloten: ‘Zal ik mijn tractor op jouw vergunning laten delven?’ Kortom voor niet-prat-op-oranje-gaan types deden we het eigenlijk heel erg goed. Een bondje met twee collega’s, Eef en Léon, maakte mij de winnaar. Ik werd op een stoel gezet en iedereen applaudisseerde.
Op vrijdag, de laatste dag van de summerschool, stuurde ik een tikkie naar onze groepsapp, met de vraag om € 10,- over te maken aan mij.
En toen begon het echte spel.
Diezelfde dag had ik zeven van de zestien tientjes binnen. Die avond kreeg ik van een collega een appje en ontspon zich de volgende conversatie op de App.
De dag daarna stuurde ik een appje aan onze groepsapp met een fotootje van het overzicht van de betalingen op tikkie, met de boodschap: nog negen te gaan.
En toen ontspon zich het volgende gesprek:
Diezelfde collega opperde in onze groepsapp nóg een keer om het geld aan een goed doel over te maken. De volgende dag belde hij mij. Om te vertellen dat hij echt liever het geld aan een goed doel overmaakte en dat de manier waarop ik daarop reageerde maakte dat zijn beeld over mij wel erg oranje werd. “Je bedoelt een Audi rijdende dame die geld uitgeeft aan kleren en ander uiterlijk vertoon?” reageerde ik. “Niet precies maar wel zoiets”, zei hij. En daarop ontstond er als vanzelf een mooi gesprek. We deelden voorbeelden waarin we er allebei van baalden als afspraken binnen Pentascope niet nagekomen werden. En dat we aan het begin van het spel de toezegging hadden gedaan om € 10,- over te maken aan de winnaar. Dat we binnen Pentascope heel erg graag de wereld willen verbeteren, met elkaar goede dingen willen doen. En dat het zo ontzettend nodig is, ook voor wereldvrede, dat je afspraken nakomt en waarschijnlijk ook dat je moet willen winnen. Aan het eind van de dag kreeg ik een appje dat hij 10 euro had overgemaakt en 10 euro aan een goed doel had gegeven!
Nog even volhouden
Dit gesprek en wat het spel tussen mij en deze collega teweegbracht maakte dat ik me voornam om het spel uit te spelen. Het was duidelijk dat ook ik hier iets in te leren had. Ik vond het niet gemakkelijk om bij mijn standpunt -de afspraak wordt nagekomen- te blijven. Ik vond het goede doel ook verleidelijk.
Nog 8 te gaan! Ik ben vasthoudend geweest en heb iedereen gevraagd waarom hij of zij nog niet betaald had. Ik vat de reacties samen. Een iemand zei, ‘ik heb niet meegedaan omdat het spel me niet aanstond, maar als je wilt dat ik betaal dan doe ik dat’. Iemand anders was halverwege het spel vertrokken en heeft, toen ik haar herinnerde aan de afspraak die gemaakt was, het geld overgemaakt. Een ander wilde weten wat er zou gebeuren als ze het geld niet zou overmaken, welke sancties zouden dan volgen? En weer iemand anders bleek nog niet in de App groep te zitten en een ander beschouwde de houdbaarheidstermijn van de tikkie als betalingstermijn (zakelijke insteek). En sommige collega’s vonden het heel erg vervelend dat ik zo achter het geld aanzat en vonden van alles van het feit dat ik dat deed.
Individueel legitiem?
Afgelopen Pentascope teamdag hebben we hier op teruggekeken. We hebben met heel veel plezier en zelfspot geconstateerd dat het spel representatief is voor hoe wij met afspraken omgaan. En er zijn vaak allerlei overwegingen, die maken dat we de afspraken opnieuw ter discussie stellen. Individueel vanuit hele legitieme redenen. Naar elkaar hebben daar dan begrip voor. Dat verwachten we ook van elkaar.
Dat is precies waarom het voor mij moeilijk was om vasthoudend te blijven. Om bij het standpunt te blijven dat ik de € 10,- wilde. Dat zegt ook iets over mij. Persoonlijk wil ik niet gezien worden als een op geldbelust type. Ik wil dat we afspraken nakomen, maar ben geneigd om begrip te hebben voor ieders persoonlijke overwegingen. Ik ben gevoelig voor uitzonderingen, voor de situatie volgen in plaats van de regel. En voel me vervelend als ik op de afspraak wijs. Maar als we de wereld willen verbeteren dan kan dat alleen als we op elkaar en elkaars afspraken oprecht kunnen bouwen. Ik weet ook wel dat daarvoor nodig is om de afspraken en de betekenis daarvan meer te doorvoelen dan wij vooraf aan dit spel hebben gedaan. Maar ook daar waren we allemaal bij.
Overwinningsdiner
Voor mijn collega’s Eef en Léon betekent het dat ze mij echt hebben laten winnen en dat ik nu 160 euro heb die ik, volgens afspraak vooraf aan het spel, niet met hun mag delen. Het afgesproken overwinningsdiner zal ik niet betalen. Gelukkig vinden zij winnen belangrijker dan geld. 🙂 Dank daarvoor. Ik ga er een blauw-oranje jurk van kopen!
Klondike is een regio in Yukon in Noordwest-Canada, vlak bij de grens met Alaska. Het ligt rond de Klondike, een klein riviertje dat bij Dawson City uitmondt in de rivier de Yukon. In 1896 werd er in de omgeving goud gevonden. Dit nieuws bereikte in 1897 de Verenigde Staten, en dat leidde tot de Goldrush van Klondike. Het inwonertal van Dawson en Klondike steeg in 1898 tot 30.000 inwoners, waardoor er zelfs hongersnood dreigde. Jules Verne schreef in 1899 een roman, getiteld Le Volcan d’or (De Goudschat van Klondike), over de goldrush. Klondike is ook bekend dankzij stripverhalen. In de verhalen van Donald Duck vergaarde Oom Dagobert er zijn eerste fortuin.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/6″][/vc_column][/vc_row]