Last Updated on juni 19, 2019 by Adriaan de Man
[vc_row][vc_column width=”3/6″][dfd_info_box title=”Gijs van Bilsen” subtitle=”” main_content=”” read_more=”box” icon_type=”custom” main_style=”style-2″ main_layout=”layout-2″ link=”url:https%3A%2F%2Fwww.pentascope.nl%2Fwie-zijn-wij%2Fgijs-van-bilsen|||” undefined=”” icon_size=”60″ border_radius=”30″ title_font_options=”tag:div” icon_bg_size=”60″ hover_border_radius=”60″ background_color=”#ffffff” hover_background_color=”#ffffff” icon_image_id=”21645″][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”20″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][vc_column_text]
Een doordeweekse werkdag. De bovenburen hebben de muziek hard staan, er is visite en ze zijn duidelijk aan het dansen. Duidelijk, want ondanks isolatie blijft het een balkenplafond uit de jaren 40. Ze draaien een mix van Elvis, Hazes en jaren ’90 klassiekers. Voor mijn vriendin en ik is dit onze vrije avond. Even ontspannen, hopelijk op tijd naar bed en morgen weer vroeg aan de slag.
[/vc_column_text][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”20″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][vc_column_text]
Denken in problemen of kijken in kansen
In cultuurveranderingstrajecten, werken we regelmatig met de Crikel van 8 (plaatje), een model dat helpt hoe om te gaan met lastige situaties. Volgends de cirkel van acht, hebben we nu twee opties: ‘DIPpen of KIKken’. Denken in Problemen of Kijken in Kansen. ‘DIP’ begint met balen en vergelijken. Het is niet de eerste keer dat de bovenburen visite hebben of muziek draaien. De volgende stap is de situatie bestempelen gaan be- of veroordelen, door hem te vergelijken met hoe je het wel zou willen zien of ook had kunnen zijn. En dat leidt tot een gevoel van machteloosheid.
Je hebt nu ‘last’ van iets. Het valt niet meer te negeren. Daar klaag je over, in jezelf of tegen een ander. Maar er verandert uiteindelijk niets. Bij het volgende bovenburenfeestje doe je dit riedeltje nog een keer, maar dan nog iets gefrustreerder. Veel verloren energie, weinig resultaat.
Kansen
De ‘KIK’ begint met balen en daarna de situatie accepteren. Na de acceptatie komt de vraag ‘Wat zijn de mogelijkheden?’ Door te kijken naar de kansen, krijg je het gevoel dat je iets kunt doen. Je kiest een van je mogelijkheden en verandert de situatie. Op deze manier raak je uit de cirkel van ‘problemen’. Je neemt zelf het initiatief om de situatie te veranderen.
In deze situatie zouden we de bovenburen kunnen appen of de muziek iets zachter mag. Of we kunnen aanbellen, en het persoonlijk vragen. We zouden ook kunnen vragen of ze na een bepaalde tijd wat rustiger willen doen. Een ander alternatief; we doen deze avond niets, en vragen ze een van de volgende dagen om in het vervolg rekening met ons te houden.
Doorbreken van gedachtepatroon
De cirkel van acht is een manier om je gedachtepatroon te doorbreken. Het maakt je bewust van je gedachten en geeft je een manier om de situatie te verbeteren. Maar eigenlijk is dit stap twee. De cirkel van acht is stap twee en een stap die je misschien niet eens hoeft te nemen.
Je begint namelijk pas met deze stap als je ergens last van hebt of ergens van baalt. Iedere situatie is in eerste instantie feitelijk. In het geval van de bovenburen is er meer geluid dan op reguliere doordeweekse avonden. Daarnaast is er onzekerheid. We weten niet wanneer het geluid stopt. Pas op het moment dat we hier emotie aan koppelen, ontstaat er ‘last’ of ‘probleem’.
Wanneer is iets een probleem?
Pas op het moment dat we actief na gaan denken over de situatie, gaat het ons in de weg zitten. Tot die tijd zijn het zintuigelijke en feitelijke observaties. Een observatie wordt pas iets anders als we er iets van gaan vinden. We vinden iets leuk, irritant, grappig, mooi, vervelend… Pas als we iets bovenmatig vervelend, storend of irritant van vinden, wordt iets een probleem. We hebben een grens. Als de mate van ‘irritant zijn’ boven die grens komt, classificeert het als een probleem.
Als we ons iets vaker zouden verdiepen in zaken, hoeven we in veel gevallen de hele cirkel van acht niet in. Dat is tegennatuurlijk, we zijn geprogrammeerd om snel te oordelen en patronen te herkennen. Maar we kunnen onszelf er wel in trainen. Constateer de feiten, en bedenk eerst wat de context is of zou kunnen zijn. Bepaal dan of het de moeite waard is om er energie aan te besteden. Dit betekent dat je iedere keer ook voor jezelf moet bepalen of dit inderdaad onderdeel is van een patroon, of dat deze situatie anders is.
En de geluidsoverlast?
Onze bovenburen hebben wel vaker feestjes of visite. Maar eigenlijk nooit doordeweeks. Is het iets waar we van balen? Of valideert de context de overlast? In dit geval hebben we zelf onze muziek uit gezet en op de bank meegenoten van het feestje. Oprecht meegenoten. Is dat niet een beetje overdreven? Nee, want de context zorgde voor veel meer dan begrip. Het zorgde voor plezier in de situatie. De bovenburen gingen de dag erna trouwen. En dit was heel duidelijk hun feestje vooraf, vol gezonde spanning, zenuwen en opwinding. Tja, als je dat weet… wat kun je dan anders dan heel erg blij voor ze zijn en meegenieten van het gebonk van boven?[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/6″ el_class=”sticky” col_shadow=”box_shadow_enable:disable|shadow_horizontal:0|shadow_vertical:15|shadow_blur:50|shadow_spread:0|box_shadow_color:rgba(0%2C0%2C0%2C0.35)” col_shadow_hover=”box_shadow_enable:disable|shadow_horizontal:0|shadow_vertical:15|shadow_blur:50|shadow_spread:0|box_shadow_color:rgba(0%2C0%2C0%2C0.35)”][dfd_single_image image=”22933″ img_rounded=”50″ tutorials=””][dfd_spacer screen_wide_spacer_size=”20″ screen_normal_resolution=”1024″ screen_tablet_resolution=”800″ screen_mobile_resolution=”480″][/vc_column][/vc_row]