Het onbekende tegemoet

Als mens zijn we vaak, bewust of onbewust, op zoek naar houvast en zekerheid. In ons werk, en ook privé. Als manager willen we graag een goede forecast, als projectleider een goede planning. En thuis is het erg prettig om de financiën op orde te hebben en te weten wanneer we met het gezin op vakantie gaan. Grip op de zaak geeft rust in ons hoofd. Tegelijkertijd is er zoveel rijkdom te vinden in het ‘niet weten’, het onbekende. Ik noem het ook wel ‘de stilte van binnen’. Ik citeer hierbij graag Margaret Drabble, een Engelse schrijfster:

When nothing is sure, everything is possible“

Het is een paradox; van de ene kant alles te willen controleren en aan de andere kant, als we controle loslaten, ontstaat er meer vrijheid. Hoe minder we proberen te controleren, hoe meer rust we ervaren… EN… vanuit het niet-weten ontstaan er nieuwe dingen. Verrassende ideeën, innovaties, nieuwe manieren van werken. We verwonderen ons door alles om ons heen. Het hoeft niet rechtsom, het kan ook linksom. Wat een vrijheid geeft dat.

Het een EN het ander

Bij Pentascope werken wij vanuit de visie dat paradoxen (‘polariteiten’) doorlopende en langdurige vraagstukken zijn. Ze gaan gepaard met onvermijdelijke spanningsvelden. Wij maken daarin onderscheid tussen een probleem dat opgelost kan worden en een polariteit waarmee mensen moeten (leren) omgaan. We stappen nadrukkelijke niet in de valkuil van ‘quick fixes’. De ervaring heeft ons geleerd dat deze vaak een averechts effect hebben.

Het is dus niet: ‘het een OF het ander’. Het is: ‘het een EN het ander’. Natuurlijk is het prettig als de polariteit in balans is, maar het leven is vaak niet in balans. Het is de kunst dan goed bij te sturen, ook in organisaties.

In de meeste organisaties zie ik een disbalans naar de controle. Terwijl meer vrijheid juist ruimte voor nieuwe perspectieven creëert. Ik stimuleer mijn opdrachtgevers/teams waar ik mee werk vaak iets meer de controle los te laten en samen met de mensen in het onbekende stappen.

Mijn persoonlijke pad

Die stap naar het onbekende ga ik nu zelf ook doen. Na 10 jaar neem ik afscheid van Pentascope en gun ik mezelf rust en ruimte. Van daaruit ga ik kijken wat ik wil bijdragen aan deze wereld. Laat ik alles los? Nee. Ook ik hou van enige zekerheid. Samen met mijn partner run ik onze trainingslocatie Waaldijk15. Dat blijf ik doen. Met mijn ingrijpende besluit creëer ik ruimte om iets anders te laten ontstaan. Tegelijkertijd ontstaat de paradox van controle en niet-weten. Maar ik voel dat het juiste beslissing is. Af en toe kijkt de angst om de hoek en hoor ik een stem die zegt: ‘wat laat je achter je?’.

Voor nu voel ik vooral melancholie, want wat heb ik afgelopen 10 jaar bij een prachtige organisatie gewerkt. Een organisatie van mooie mensen; verbondenheid centraal, idealisten, vredestichters en professionals! Altijd zoekende naar nieuwe vormen. Niet wetende wat de eerstvolgende stap zal zijn…