Last Updated on april 19, 2022 by Leon
Hoe ouder ik word, hoe minder ik weet. Al enige tijd weet ik dit zeker. Vroeger (ja, sorry ik ben inmiddels een wat ouder mens) heb ik veel kennis vergaard door studies en workshops te volgen en eigenlijk doe ik dat nog steeds. Deze kennis mix ik dan met oude kennis en soms komen daar heerlijke gerechten uit die ik serveer aan jullie, onze Pentascope klanten of die ik debiteer in andere verbanden (dorp, regio, familie, besturen etc.). En ik ben nog lang niet uitgeleerd en ben daarom (onbewust en onbedoeld) betrokken bij een mooi voorbeeld voor Leven Lang Ontwikkelen, waaraan ik met Vakland Het Hogeland met heel veel plezier aan werk. In het kerst/nieuwjaarsreces kan ik ook weer lekker lezen, podcast luisteren, TV kijken en dus leren.
Niet weten
Maar toch weet ik sinds (pas) een paar jaar dat wat me echt verder brengt het niet weten is en vooral het besef dat je altijd meer niet weet dan dat je wel (kan) weten. Hoe ouder je wordt hoe groter je wereld wordt en hoe meer informatie en kennis je dus ontdekt die je niet tot je kan en wilt nemen. Daarom is een groot netwerk zo handig: ken je iemand die het wel weet dan ben je al een heel eind.
Dit geldt voor mij ook voor ‘kunnen’ en dus niet alleen voor ‘weten’. Ik kan bijvoorbeeld echt niet ‘doe het zelf-en’. Nou hoor ik je denken: Iedereen kan dat leren. Ja, maar ik heb het vaak geprobeerd en loop er altijd weer tegenaan dat als ik ergens een gat wil boren (zoals onlangs voor het ophangen van een sleutelkastje, hoe moeilijk kan dat zijn?) dat de muur onmogelijk hard is en ik grote plakken pleisterwerk zie neerdalen op de niet even weggezette groente, etc. Nee, dat kan ik dus niet en ik weet het. Gelukkig ken ik hele lieve dorpsgenoten die met liefde tegen een reële vergoeding dit soort werk moeiteloos in een paar minuten doen.
Nieuwsgierig zijn naar anderen
Zo is het ook met aanvullende kennis: weet waar het is en bereik het door je netwerk. Blijf zelf wel nieuwsgierig maar weet dat er veel meer is dan je kan weten. Deze houding zou ons toch ook door deze polariserende tijd heen moeten kunnen slepen en daarvoor heb je dan weer veel aan de kennis van Barry Johnson over het omgaan met polariteiten (zie mijn eerdere blog hierover). In ieder geval brengt het mij rust en voel ik me fijn bij mensen (klanten) die het ook niet weten en die besluiten samen met mij een stukje op te lopen om te onderzoeken of we wat kunnen ontdekken. Dank jullie voor dit mooie afgelopen jaar en ik verheug me op de tochten in 2022!